Dzień sto siedemnasty- ssanie.

Ostatnio przez moje biuro przewala się masa sprzątaczek. Żadna nie wytrzymuje dłużej niż miesiąc, ciekawe czemu?

W związku z tym, co chwilę mamy zastępstwo w postaci starych (stażem) sprzątaczek na co dzień zajmujących się innymi częściami Urzędu. A pech chciał, że dzień wcześniej wybuchła nam żarówka na korytarzu i mimo moich usilnych starań, nie udało mi się wyzbierać każdej drobinki z wykładziny (którą już dawno proponowałem, żeby wywalić, “ale po niej chodzi się tak fajnie miękko, nie jak po kafelkach”). Na moją prośbę przyniosły więc odkurzacz i korzystając z okazji postanowiły przejechać cały korytarz.

A Szef postanowił sobie zażartować.

Wybiegł więc na korytarz drąc się co sił w płucach:

-Czemu nie przestrzegacie BPH?! Czemu nie przestrzegacie BHP?! Chcecie nas wszystkich otruć?!

Sprzątaczki nie wiedzą o co chodzi, ja nie wiem o co chodzi, piętro nad i pod nami też nie wiedzą o co chodzi w tych nagłych krzykach. Szef wyjaśnia:

-No czemu okno nie jest otwarte! Co to ma znaczyć?!

Jedna ze sprzątaczek wyraziła myśl, która w tym momencie przeszła przez umysł wszystkim:

-Bo na dworze jest -17, wieje wiatr i pada śnieg?

-No i co z tego?! Trujecie nas!

Sprawa zakończyła się kłótnią w biurze między Dziadem, a Szefem o potrzebę otwierania okna w czasie odkurzania. Koronnym argumentem Szefa było to, że w młynie czy stolarni jak się odkurza przy zamkniętym oknie może nastąpić wybuch. Nie pytajcie mnie, co ma piernik do wiatraka. Mój mały research wskazuje, że nikt nie otwiera okna w czasie odkurzania, poza Szefem. I za cholerę mu się tego nie wytłumaczy.

Ale sprawa na tym się nie zakończyła. Następnego dnia z samego rana dzwoni do niego telefon z Organizacyjnego. Słyszę tylko strzępki rozmowy:

-Ale te dziwki, tzn dziewczyny - zaczyna Szef.

-...

-No ale to były tylko żarty, a poza tym trzeba otwierać okno jak się odkurza.

-Przecież nikt nie otwiera okna jak odkurza!- trzask słuchawki z drugiej strony.

Kolejny dowód na potwierdzenie mojej teorii. Tymczasem Szef chodzi wkurzony, że dlaczego i w ogóle za co, się nikt nie zna ani na żartach, ani na zdrowiu. Cóż, jakby ktoś się na mnie darł z agresją w głosie (Szef nie potrafi inaczej mówić), a potem zaczynał swoje tłumaczenia od określenia mnie jako dziwki, to chyba też nie byłbym zadowolony. A sprawa ciągnęła się dalej. Szef się śmiertelnie obraził i do sprzątaczek przestał się odzywać.
Sprzątaczki są tym faktem pozytywnie zaskoczone.
Myślę, jak osiągnąć to samo.